Ölümsüzleştiği tarih: 14 Nisan 1999

1961 yılında Maraş’ın Elbistan, Gücük köyünde dünyaya geldi. Ailesiyle birlikte göç ettikleri Ümraniye 1 Mayıs Mahallesi’nde tanıştı Proletarya Partisi’nin düşünceleriyle. 12 Eylül AFC’sinde örgütsüz kalsa da devrimci faaliyetten kopmadı. Torna atölyelerinde, fabrikalarda proleter kimliğini pekiştirdi. 1990 yılına kadar Proletarya Partisi’nin işçi faaliyetleri alanındaki komitesinde yer aldı. 1990 yılından sonra kendisinin de askeri faaliyete geçme ısrarıyla ihtiyaçlar doğrultusunda şehir askeri örgütlenmesinde yer aldı. Aynı yıl Proletarya Partisi’ne yönelik yapılan operasyonlarda Seyit Külekçi de gözaltına alınarak tutuklandı. Tutsaklık süreci boyunca zindan direnişlerinde en öndeydi. 1996 Ölüm Orucu ve Süresiz Açlık Grevi direnişinde Ümraniye Hapishanesi’nde TKP/ML’nin temsilcisi olma onuruyla Ölüm Orucu direnişçisi oldu. 7 yıllık tutsaklık sürecinin ardından özlemini duyduğu gerillaya katılmak en büyük arzusuydu. Ve bu arzusunu da kısa bir süre sonra gerçekleştirdi.
Ve takvim yaprakları 14 Nisan 1999’u gösterdiğinde annesi Elif Külekçi’den bir yıl sonra ölümsüzlüğe uğurlandı. Tokat- Turhal’a bağlı Arhoğ (Yeşilalan) köyünde düşman güçleriyle girdiği çatışmada yoldaşı Doğan Altun’la birlikte son mermisine kadar çatışarak kucakladı güneşi. Seyit Külekçi ölümsüzleştiğinde TKP/ML Üyesiydi. Ayrıca Bölge Ordu Parti Organı Sekreter Yardımcısı, Bölge Komutanlığı’na bağlı bir mıntıka gerilla birliğininde Siyasi Komiseriydi.

ARHOĞ ŞEHİTLERİ

14 Nisan 1999’da Tokat -Turhal’a bağlı Arhoğ (Yeşilalan) köyünde TC askerleriyle TİKKO gerillaları arasında çıkan çatışmada Seyit Külekçi ve Doğan Altun ölümsüzleşti.

Seyit Külekçi ve Doğan Altun’un ölümsüzleşmelerinin ardından TKP/ML tarafından yayınlanan açıklama;

İşçiler, emekçiler, devrimciler;

Çeşitli milliyet, inanç ve azınlıklardan sömürülen ve ezilen kitlelerin komünist öncüsü TKP/ML’nin emperyalizme, faşizme ve her türden gericiliğe karşı ısrarla, inatla, büyük bedeller ödeyerek yoğunlaştırıp geliştirdiği devrimci mücadele, partimizin kendi eksik ve yetersizliklerine hızla ve kararlıca yönelmesiyle birlikte şiddetini her geçen gün daha da artırıyor.

TKP/ML önderliğinde ki Halk Ordusu TİKKO’nun Karadeniz boz kırlarını tutuşturarak büyüttüğü silahlı savaşım düşmanın yoğun saldırısı altında tüm ülke sömürülen ve ezilenlerin özgürlük ateşi olarak yaygınlaşmakta, her yıl nitel ve nicel gücünü katlayarak ilerlemektedir. İşçi sınıfının bilimi Marksizm-Leninizm-Maoizm öncülüğünde ki savaşın hızla gelişimi, faşist T.C’yi ve ağa-babaları olan emperyalist haydutların korkusunu büyütürken, başta ülkemiz işçi sınıfı ve emekçileri olmak üzere, enternasyonal proletarya ve ezilen dünya halklarının uyanışına katkı, direnişlerine destek, savaşlarına omuz, umutlarına umut katıyor.

Sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya, tüm insanlığın özgürlüğü ve kurtuluşu için TKP/ML– TİKKO saflarında sınıf mücadelesine atılan Türkiye ve T.Kürdistan’lı Partizanlar, bu yüce ve onurlu dava uğruna Karadeniz’de bir kez daha bedel ödedi ve düşmana bedelini ödettirdi! Karadeniz, 14 Nisan’da Partizanların kanıyla, işçi-emekçi-köylünün harlanan özgürlük ateşiyle yine kızıllaştı!

Bu kez Tokat ili, Turhal ilçesine bağlı Yeşilalan kırsalının yoksul ve emekçi halkı gök gürlemeler, çakan şimşekler arasında Partizan gerillalarının düşman kuvvetleri ile girdikleri çatışmada destansı direnişine, Partizanca savaşına tanık oldu. Bu çatışma ile sırça köşklerde yaşayan zalimlerin korkusu daha da derinleşti! Sömürü ve zulüm cenderesi altında inleyen işçi-emekçi ve köylülerin ise onurlu yaşama olan inancı, “her türden sömürü ve zulme isyan” bilinci ve Partizanca savaşma direnci harlandı.

Bir kez daha, bire bin vererek ülkemizin verimli toprağına düşen Partizan tohumlar, hasadını “bu yola feda ise başımız kesindir zaferimiz” şiarıyla haykıran Komünist Partisi TKP/ML’nin militanları, Halk Ordusu TİKKO’nun gerillaları, Halk Savaşının yılmaz neferleri Seyit’ler (Külekçi–“Orhan”), Doğan’lar (Altun-“Xalo”) olarak proleter savaş cephesinde onurlu yerlerini aldı!

Hiçbir güç, ne düşmanın imha amaçlı askeri saldırıları nede psikolojik savaşın ideolojik manipülasyonları TKP/ML ve önderliğinde ki Halk Ordusu TİKKO’nun özgürlük savaşını durdurabilir! Düşmanın ‘bitirdik’, ‘kökünü kazdık’ ideolojik-psikolojik saldırıları, Partimizden peş peşe aldıkları darbeleri gizleme telaşından başka bir şey değildir. Bunlar, Halk Savaşı mücadelemizin geniş yığınlara, alanlara, bölgelere yayılmasını ‘önleme’nin sonuçsuz çırpınışlarıdır. Ama nafile! Çünkü Halk Savaşı emin ve güven veren adımlarla, hedefini sürekli büyüterek, kendisini örgütleyerek ilerliyor.

Sınıf düşmanlarımızın gördüğü ve bildiği tek bir şey var ki, o da, toprak ananın bağrına onurluca “düştüğümüz” yerde bir’e bin çoğaldığımız, hasat olarak da, ismimizi alan binlerce neferin “düştüğümüz” yerde daha güçlü biçimde ayağa doğrulduğudur. Dolaysıyla, şimdiden Seyit Külekçi ve Doğan Altun yoldaşların ektiği tohumların ürününü almaya, mücadele geleneğini sürdürmeye ve silahlarını kuşanmaya başladık.

Emekçi halkın canını alan zulümkarların, iş gücünü sömüren sınıf düşmanlarımızın, mazlum Kürt ulusunu soykırımdan geçiren zebanilerin canı daha fazla yanacak, kanı daha çok dökülecektir. Halk Savaşının özgür bir gelecek için durdurulamaz-engellenemez yürüyüşü, bu çakal ve köpek sürülerini döktükleri kanda boğacak, hesabını fazlasıyla soracaktır.

Bir kez daha, onurlu dava ve özgür bir dünya için tüm işçi-emekçi-köylü, devrimci, ilerici, aydın, demokrat ve yurtseverleri, emperyalizme, faşizme, komprador kapitalizme, feodalizme ve her türden gericiliğe karşı, partimiz TKP/ML saflarında örgütlenip mücadele etmeye, güçlerini birleştirip savaşı büyütmeye çağırıyoruz.

– Turhal – Yeşilalan şehitleri, SEYİT KÜLEKÇİ ve DOĞAN ALTUN yoldaşlar ölümsüzdür!

– Ya kızıl kanımız toprağa akacak, ya kızıl bayrağımız doruklarda dalgalanacak!

– Yaşasın partimiz TKP/ML ve önderliğindeki TİKKO – TMLGB!

– Yaşasın Marksizm-Leninizm-Maoizm!

– Yaşasın Halk Savaşı!

TKP/ML – Basın Bürosu

16 Nisan 1999