Mahir Çayan

Ölümsüzleştiği Tarih: 30 Mart 1972

60’lı yılların ikinci yarısının fırtınalı yılları kendi devrimci önderlerini de yaratmış­tır. Bunlardan biri de THKP-C’nin kurucularından 1946 Samsun-Çarşamba doğumlu Mahir Çayan’dır. O’nu başlangıçta, 1969’lu yıllarda birçok makalesinde olumlu çiz­gide görmek mümkündür. O, bu tür yazılarında ülkenin iktisadi ve sosyal yapısını sağ­lıklı bir temelde değerlendirmekte ve bundan hareketle içinde bulunduğumuz devrim aşamasını açıklıkla saptayarak Milli Demokratik Devrim (MDD) tezini savunmaktay­dı. Ancak, 1970’lerden sonra “Öncü savaş”, “Suni denge”, “Entegrasyon”, “3. Buna­lım”, “Yeni sömürgecilik” vb. konularda ve “oligarşi” kategorisiyle ve en sonu “yuka­rıdan devrim”, “kapitalist üretim ilişkilerinin egemenliği” tezleriyle doğrulardan uzak­laşmıştır.

Mahir Çayan ve THKP-C silahlı mücadelede ısrar ederek reformizmden kendini açıkça ayırdetmiştir. Bu süreç Deniz, Yusuf ve Hüseyin’in idamlarını engellemek üze­re üç İngiliz teknisyeni kaçırmalarının ardından Kızıldere’de (Tokat-Almus) destansı direnişleriyle devam etmiştir. Kızıldere 30 Mart 1972’de THKP-C’den Mahir Çayan, Sinan Kazım Özüdoğru, Hüdai Arıkan, Ertan Saruhan, Saffet Alp, Sabahattin Kurt, Ni­hat Yılmaz, Ahmet Atasoy; THKO’dan Cihan Alptekin ve Ömer Ayna’nın direnişine mekan oldu. İçerdekiler kararlaştırdıkları gibi teknisyenleri öldürürken, kaldıkları ker­piç evi kolluk güçleri kurşun yağmuruna tutarak 10 devrimciyi katlettiler.

“Bir direniş geleneği yaratmalıyız. Bu direnişte birçoğumuz, belki de hepimiz öle­biliriz, ama gelecek kuşaklara bir direniş geleneği bırakırız” demişti Mahir Çayan. Yoldaşları ve devrimci dostları Onu yanıltmadı ve bu geleneği bugün de sürdürüyor.

Kızıldere’de Ölümsüzleşenler