Havanın soğumaya, yaprakların sararmaya başladığı bir Eylül günü. Noktada Bakış yoldaşla beraber oturuyoruz. Gözümüz Bozan patikasında. Gelecek olanları bekliyoruz. Heyecanlıyız. Çünkü gelen grubun içinde yeni yoldaşlar olacak. Yeniler her zaman heyecan yaratır gerillada. Çünkü gelişmenin-güçlenmenin bir göstergesidir. Aynı zamanda merak yaratır. “Acaba kimdir?”, “tanıdık birileri var mıdır?”, “nereden gelmiştir?” vs. Aslında kim olduğu pek…
Sefagül Kesgin’in kaleminden : Kuzey sizi unutmadı!
(27 Mayıs 2007’da Dersim Çemişgezek’te şehit düşen, Hıdır Uğur ve Mahmut Polat’ın anısına 2 Şubat 2011 tarihinde Dersim Aliboğazı’nda yaşanan göçük nedeniyle ölümsüzleşen Sefagül Kesgin (Eylem) yoldaşın yazdığı anlatı.) Kaldırdı başını dikti gözlerini yıldızlara dünyanın ölçüsünü alırcasına baktı baktı yıldızlara… Yıldızlara kesilen gözlere bir çift ela göz daha eklendi… Şimdi iki çift göz gökyüzüne bakarak…
Kara çocuk, gülen yanımız: Haydar Arğal Yoldaş!
Partizan’ın kara çocuğu, Haydar yoldaşımız, duyduk vurulmuşsun düşmanın zalim kurşunlarıyla. Silahının son mermisiyle siper olmuşsun yoldaşlarına… Yüreğini, gülüşünü siper etmişsin. Şaşırmadım Kara Çocuk, şaşırmadık çünkü sen kendine ait duruşunla, bir devrimciye yakışanı yaptın. “Önce yoldaşlarım, önce yoldaşlık” diyen bakışların, gülüşünle tanıdım seni. Toprağa düşen bedenini gördüğümden bu yana, belki kızacaksın ama, kabullenemedim gidişini. Giden her…
Özgürleşen kadının adı; Mehtap Kara
Uzayan yol Tanıdık anılara doğru uzanıyor Ve toprak Ve gök Ve gece, bizi ölümsüzleşen Mehtap Kara yoldaşın ilk geldiği güne, gerilla birliğimizle çıktığı ilk yolculuğa, randevuya götürüyor. Komutanımız öğle yemeği sonrası gece göreve gidenler arasında benim de olacağımı söylüyor. Göreve gidecek diğer yoldaşlarla göz göze gelip gülümsüyoruz. Zaman kendi içinde ağır, bir o kadar da…
Karadeniz’den Munzurlara Emekle Örülü Bir Gerilla Yaşamı; Yurdal Yıldırım (Muharrem)
Ne kadar farkındayız bilinmez ama mücadele birçok alanda kendi kızgın pratiği içerisinde sürüyor. Hem de ağır bedeller ödenerek… Sürekli ölüm haberlerinin geldiği, işkencenin, tutuklamaların hız kesmeden sürdüğü, genç, kadın, yaşlı ve çocuk halkın her kesiminin bir şekilde baskı ve sömürüye maruz kaldığı bir ülkede yaşıyoruz. Her geçen gün talan edilen bir coğrafyanın ve halkın insanlarıyız….
Kara Kız – Çiğdem Yılmaz (Kinem)’a
Senin için yazılacak o kadar çok şey var ki, ama insan nerden başlayacağını bilemiyor. ‹lk olarak nasıl başlasam, nasıl bir giriş yapsam diye düşündüm. Önce “yazamam” dedim, sonra “ne yazsam ki” diye sordum kendime. Çünkü seni anlatmaya ne cümleler yeter, ne zaman, ne kitaplar… Ama yazmalıydım, çünkü bu bizim görevimizdi. Yoldaşların olarak bizler, sizleri anlatmalıyız…