Her biri ülkenin ayrı bir köşesinden geçimini sağlayabilmek için İstanbul’a gelen ve kendi gibi olan insanların yanına yerleşenlerin bulunduğu bir semt olan 1 Mayıs Mahallesi 2 Eylül 1977 günü devletin azgın saldırısına sahne oldu.
2 Eylül günü varları yoklarını kullanarak yaptıkları gecekonduları yıkılmak istenince gecekondu halkı devrimcilerle omuz omuza vererek direnişe geçti. Otomatik silah, cop ve panzerlerle halka saldıran devletin karşısında partizanlar da halkla iç içe geçmişti.
Çatışmalarda açılan ateş sırasında TKP/ML Üyeleri , Hüseyin Çaparoğlu, Hüseyin Aslan, Cuma Gül, Hasan Yıldırım ve İsmail Poyraz ölümsüzleştiler. Katledilenlerin arasında devrimci Hasan Kızılkaya, ev kadını Müzeyyen Keskin ve Hıdır Ulman adlı bir yurtsever ile 8 yaşındaki bir çocuk ve henüz kundakta olan iki bebek de vardır.
-
- Cuma Gül
-
- İsmail Poyraz
-
- Hasan Yıldırım
-
- Hüseyin Aslan
-
- Hüseyin Çaparoğlu
Ölümsüzleşenlerden, Hüseyin Aslan, Dersim Nazimiye doğumludur. İstanbul’da Akbank Bomanti Şubesinde müstahdem olarak görev yapıyordu. 5 Eylül 1977 yılında ölümsüzleşti.
Cuma Gül: 1944 Gaziantep;
İsmail Poyraz: 1948 Dersim Pülümür Tasni köyü;
Hüseyin Çaparoğlu: Malatya doğumluydu.
Görgü tanıklarının anlatımından;
“Çatışma sırasında panzerler evlerin üzerlerine yürürken polis sis bombaları kullandı. Bu arada çoluk, çocuk, yaşlı, genç gecekondu sahipleri polisin şiddetli saldırısına uğradı. Evlere sığınanlar sürüklenerek ve sürekli dövülerek polis otolarına bindirildi.”
“Önümüzdeki iki adamı panzer ezdi. Polisler bunun üzerine halka sürekli ateş açmaya başladı. Halktan yaralananlar, ölenler oluyordu. Ondan sonra polislere uzun namlulu silahlar geldi. Silahlarla taramaya başladılar. Bunlar vatandaş değil. Bunlar Mao’nun çocukları diyorlardı.” Dönemin İstanbul Valisi Namık Kemal ise bütün bu olanlar karşısında “güvenlik kuvvetlerine karşı girişilen bu saldırıları esefle karşılıyorum” şeklinde açıklama yapıyordu.
